Çýkmaz yollara nefersiz çýkýyoruz Sisli tepelerden aþýp sessizce Ve, ve usul usul yürüyoruz Göðe deðen çýnarlarýn dibinden Ardýmýza bakmaya utanýp, aðlýyoruz...!
Koca cihanýn yok oluþuna aðlýyoruz Kaybettiklerimiz koca bir memleketmiþ, demeden Ayaklar, eller içinde dizçöküp aðlatýlýyoruz Göz yaþlarý pýnar baþýnda kana karýþmýþ, bilmeden Burnumuzdan düþen akýntýlarý siliyoruz...!
Açýp okumaktan utanýp korkuyoruz Gelinen yol söðüttü, gidilese viyana, ardýmýzda Tarihi, sayfalarýnda unutuyoruz Dönüþümüz mukaddes emanet gibi anlýmýzda Miras kalan tek hatýradan kaçýyoruz...!
Yok oluþun tanýklýðýna soyunup gülüyoruz Eller koynumuzda güneþe bakmak niye? Göçebe kabileleri sessizce bekliyoruz Ertuðrul, þeyh Edebalý birlikte gelir diye Kör umut içinde sessiz sessiz uyuyoruz...!
Salyalanmýþ köpekler gibi uluyoruz Kýrk kitaptan bir imaný bulmadan Þýrýngalar içinde enjekte edilenle doyuyoruz Medeniyetimin farkýnda olmadan Hengame içinde imanýmýza sövüyoruz...!
Tarihi yaþanmamýþ sayýyoruz Empose sözler içinde kývranýrken Ayyaþlýðý hak yolu biliyoruz Ayaklý kadehlerde demlenirken Söz kusup içinde kendimizi boðuyoruz...!
01/10/2010.......* Kibar HASAN * Sosyal Medyada Paylaşın:
Kibar HASAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.