Yorgun
Çok yorgun
Öyle durgun öyle susuz
Öyle namuslu öyle uykulu öyle yalansýz
Öyle aðlamaklý öyle acele öyle derin
Öyle sýkýntýlý ...
Birþeyler kopuyor gecenin matem uzaklýðýnda
Fikre gam düþüyor tutamadýðýn el sýcaklýðýnda
Yaðmur
Yaðmur yaðýyor gece karanlýða
Sessizlik bu kente düþüyor
Öyle yalnýz öyle acele öyle sakin öyle
Sazýn teline istanbul düþüyor
Notalara gözle görünmüyor
Boðaz uykuya dalýyor
Ýçinde birþeyler büyüyor
Hayat üzerine geliyor
Güneþ sýkýntýlara doðuyor
Ümit kapýlarý aþýnýyor
Gelgitlerin arasýnda sadece hüzün
Yorgun
Çok yorgun
Öyle durgun öyle susuz
Öyle namuslu öyle uykulu öyle yalansýz
Öyle aðlamaklý öyle acele öyle derin
Öyle sýkýntýlý ...
Ýçimden birþeyler gitti gidiyor
Topragýn rengiyle yýkayýn karanlýklarý
Ufak bir cocuðun gülüþünde tanýyýn
Aklýðým
Saçlara düþen aklýðýn hesabýný
Yýllarýn bitmez tükenmez çarkýna sarýn
Öyle acýmasýz öyle acýnasý öyle darmadaðýn
Yorgun
Çok yorgun
Öyle durgun öyle susuz
Öyle namuslu öyle uykulu öyle yalansýz
Öyle aðlamaklý öyle acele öyle derin
Öyle sýkýntýlý ...