BU CENNET VATAN...
Umutlarýn tökezledigi,
Her gün bir fidanýn biçildigi,
Güvensizligin, sefaletin kol gezdigi,
Mekan olmamalýydý bu cennet VATAN.....,
Servet fýþkýrýrken her karýþýndan,
Ne yuvalar dagýldý yoksulluktan,
Ýstemezler türedi her bir taraftan,
Sahipsiz kalmamalýydý bu cennet VATAN....,
Ýþsiz gençler belimizi büküyor,
Düzelmek bilmeyen þartlar sevenleri ayýrýyor,
Ýnsan evlat sahibi olmaya bile korkuyor,
Korkularýn odagý olmamalýydý bu cennet VATAN...,
Utandýrýyor bizi kanýný döküp yerde yatan,
Ders almýyoruz hiç geçmiþ zamandan,
Hayýr bekleyemez olduk bu günden yarýndan,
Ýçimizi sýzlatmamalýydý bu cennet Vatan....,
Bebelere büyüyüp adam olacaksýn diyemiyoruz,
Canýnýn istedigini basýp parayý alamýyoruz,
Tükendi takad artýk dayanamýyoruz,
Böyle umutsuz olmamalýydý bu cennet VATAN....,
SERGÜL KANDEMÝR 16.10.2010 ANKARA
<<Ankaradan Kütahya,da okuyan kýzýmý ziyaret için yola çýktýgýmda otobüs terminalinde tartýþmalarýna þahit oldugum iki genç yavrunun imkansýzlýklar nedeniyle istemeden srvgilerini noktalayýp,gözyaþlarý içinde ayrýlýk kararý alýþlarýný izledim ve çok etkilendim.Yazmadan edemedim.Gönül isterdiki ellerinden tutabileyim onlara bir umut olabileyim.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
sergül kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.