Suçla Beni Burdayım Hala

Suçla Beni Burdayým Hala
suçla beni
burdayým hala...

hayat hakkýnda þüpheliydi adým
hayata sürgündüm
hayat bana
ve aramýzda bir hiçbir þey var
sana masalsýz direndi yüreðim
kapým bütün gerçeklere açýk
sýkýcý pazar günlerinde bile
ayak diriyorum artýk
aðaçlarýn bizim olduðunda

suçla beni
burdayým hala...

mutsuzluðuma sahip çýkarak
ve ayrýlýk da bir sevme biçimidir
telaþýnda ben
peþinde geceye önyargýlý ova aðacý
sen hataysan hata da güzelken üstelik
hava kararýnca baþlayan yaðmurda
seni anarken kuralsýzca
þarkýlar büyük bozgunlara uðrak
þirden sonra ölüm...

suçla beni
burdayým hala...

çiçekli giyinerek yok et beni
yüreðimin suskusu lirik
iþ sanýyor ýþýklar parlaklýklarýný
çaðlaya durunca nefes kokun
alýþýyorum ütopyalara
gerçek aydýnlýkta emeðinin kokusu
hesabý görülmüþ uzun gecelerde
varoþlar ayaklanýr kahramanca
duymazsýn...
kirli elbiselerimi küstürünce tenim
sokaða...
içim içime sýðmaz
gerekirse ölmek bile isterim

suçlama beni
burdayým hala

alýn yazým bulanýk olmalý
yok sana dair okunaklý bir öyküm bile...


Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: