Yazýlmýþ kâðýtlar var, tuvalet kapýsýnda
Bir ilim manyaðýyým, bu âlemde aslýnda
Boþa geçmesin, dedim, güzelim saniyeler
Tuvalete atýlmaz, o nefis hediyeler
Tuvalet ile mutfak, arasýnda hammallýk
Ýnsanlarýn yaptýðý en muhteþem aptallýk
Fazlalýðý atarken, bu kemikten sefîne
Aklým dâima meþgul, aramakla defîne
Kendi kafamý oyan, aptal Aðaçkakaným
Kalemlerle aklýný, kitaplara çakaným
Gözyaþlarý döküyor, maðaramýn duvarý
O mavi gözyaþlarý, bu devin yektâ varý
Hiçkimse bilmiyor ki maðaranýn yerini
Oraya gömüp gider, yalnýz dev, eserini
Kâðýtlarým bir lahid; kalemimse bir kazma
Mürekkep kâðýdýma, damarýmdan bir sýzma
Kâðýt, kalem, mürekkep ve fikirlerle þiir
Hepsi bu kez Soner’le, son defa helalleþir
Kâðýtla kalem dolu, ceketimin cepleri
Kimse alýp taþýmaz böyle muzdaripleri
Dostlarýmý yýllarca, ayýrmadým yanýmdan
Onlarýn haberi var, herbir kötü ânýmdan
Düþüp ölüversem ben, üç þeyim çýkar cepten:
Buruþuk kâðýt, kalem, biraz da mürekkepten
Ölüm ayýrýr derdim; fakat ben yanýlmýþým
Dünya denen deryâda, kaleme sarýlmýþým
Bu deryâda kalemler, tutunduðum dallardý
Kâðýtlarým su dolmuþ, küçücük sandallardý
Gözlerimin Musonu yaðardý saðnak saðnak
Ýncecik kâðýtlarým, bu adama sýðýnak
Kitap yapraklarýyla, beslenen bir týrtýldým
Yapraklarla beraber, bir odaya atýldým
Týrtýl ölüyor artýk, ördüðü kozasýnda
Son anlarý geçiyor, hayatýn kazasýnda
Kelebeðe dönüþmek, çok zormuþ bu âlemde
Ruh acý çekiyor, bu sonsuz ikilemde
Nice arýlar gördüm, çiçeklere düþmandýr
Nice kovanlar gördüm, içi sarý samandýr
Beyinlerimiz emer, her þeyi, misl-i sünger
Þeytânýn oturduðu, etten dikilmiþ minder
Sýkmak gerekir beyni, sarý bir limon gibi
Fikirler yaðmalýdýr, kâðýda Muson gibi
Düþünmeye üþenmek, Türkün habis tümörü
Merdiveni týrmanýr, býrakýp asansörü
Soner Çaðatay
Kelimeler:
Lahid: Mezar
Kamîs ile izâr: Kefenlemde kullanýlan kefenin kýsýmlarý
Açýklama:
Yazýlmýþ kaðýtlar var, tuvalet kapýsýnda
Bir ilim manyaðýyým, bu âlemde aslýnda
Hep çivi yazýsýdýr, maðaramýn duvarý
O satýrlar bu devin, iþe yaramaz varý
Yabancý dil öðrenirken odamýn duvarlarýnda yazýlý kaðýtlar vardý. Hatta tuvalet kapýsýnda da.
Týrtýl ölüyor artýk, ördüðü kozasýnda
Son anlarý geçiyor, hayatýn kazasýnda
Hayatýn kazasýndan kastým. Ýlim için hayatýmý harcadým. Gezmedim dolaþmadým, yemedim içmedim. Þimdi o günleri kaza etmek, yani telafi etmek istiyorum.
Kovanlar: Yani kafalar
Muson: Bir yaðmur türü Hindistan’da