Siyah bir aný saçmasý saplanýr þakaklarýma,
Gözlerim kapandýðýnda yada Eylül ortasýnda.
Ýhtimaller meþgul eder beynimi.
Ben arzýn üstünde arþa yakýn,
O benden habersiz
Piþmanlýklarým nedendir bilinmez,
Elinde eski püskü bavulu.
Ýçinde mavi mozaiklerden kaplý resmin.
Yatýya kalýr bende hepsi.
Durgunum ben dört sene civarýdýr.
Hislerimin kulaklarý saðýr olalý,
Yaslandýðým duvar pas tuttu.
Düþündükçe anladým sen de yoktun.
Yorgun gözlerimde beklettiðim yaþ deðil,
sanýrým aþktý.
EMRE YILMAZ-21.06.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.