kýrkikindi yaðmurlarý gibi yýkanýyor hücrelerimdeki hasret sisler sevdasýnda bu þehrin geceleri/üryan deðil günler mavisini kaybetmiþ dalgalarýn boynundaki ilmek ne sabahlarým sabah ne de akþamlarým kalabalýklarda yalnýz tanýdýklarda yabancý kendi dizeðinde sayýklayan sessizlik misali uçurumlara kanatýyorum alfabemdeki bütün sesleri yüzü, gözü karbonmonoksit elleri nasýr, alný ter genleri emek kokan kara kuyularýnda eksi dört yüz yaþamlar büyüten ve erken ölümler çoðaltan bu þehrin neresinde bir düþ görsem seni akýtýyor en derinime ve bir þiir oluyor bütün yaþanmýþlýk diðer þiirlerden eksik baðlanmýþlýðým biraz da yalan olsa gerek bu þehrin gurbetine gene de çekip alamýyorum kendi ellerimde/ kendi tutsaklýðýmý bir samyeli, hoyrat bir dað rüzgarý alsa çýkýnýmý lodoslardan götürse beni çocukluðuma uzak kalsam acý sirenlerinden -bu þehrin- Sosyal Medyada Paylaşın:
bengibi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.