Düþerken gece göðün koynuna, Bir adam yürüyor yolun ortasýnda, Bezgin ve býkkýn,, Yüzünde belli belirsiz bir ifade, Yorgun gibi, Biraz da dingin...
Elleri ceplerinde Bir þarký tutturmuþ diline, Homurdanýyor yürürken, Küfrediyor belki bozuk düzene...
Hayat ters tepmiþ besbelli, Uykusuz kadehler dolu geceleri, Dumanlara dökülen dizelerini, Þarkýlar vurmuþ çoðu zaman yüreðini...
Yaþadýklarýný kim bilebilir ki, Kim tahmin edebilir, öðrenebilir ki, Borcu vardýr, sevdasý vardýr, Derdi vardýr, tasasý vardýr, Kim diyebilir ki neler çekmiþtir, Kalan kendisi gidenlerin belirsizliðini, Umut ettikleri enkaz olmuþ ona, Hayalleri tuzla buz, Kader der insanlar, Biz yaþarýz Tanrý yazar...
Ah insanlar! Ne dolu fikirliler, Senarist seçtirseydi olur muydu filmler, Yönetmen seçtirseydi tecavüze uðrayan kimler? Kötüyü oynamak isteyenler, Zengini canlandýrmaya heveslenenler, Seçilmiþ düzen, Kurulmuþ dünya, Tanrý yazdý senaryoyu, Sen oyna insaným, sen oyna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun IŞIKDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.