Yine çöktü gecenin hüzünü içime; yaktým sigaramý seni andým; hüznüm geçer diye. Dumaný nefesimle derince; ve her çekiþte kapkara bir katran olup sindin
Sökmek istesem de; sökemiyorum seni içimden. Sen gece uykusuzluðum; kalabalýk caddelerdeki yalnýzlýðým oldun Ama bir tek ben duydum.
Hani bu yol nereye gider derler ya; yol bir yere gitmez yolcular gider. Belki sevdiðine belki umutsuz bir sevdaya çýkar.
Sen nereye gidiyorsunki sanki aslýnda bir yere gittiðin yok hep bendesin ; iþte benimsin diyesim gelir der ve konuþurum kendimle Bir gece dinler beni birde senden kalan yalnýzlýðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
şev Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.