Gâvur İzmir**
acýnýn çarmýhýna gerilmiþ bu þehir
nereden baksan nasýl tutsan
düþler acýsý
kadýn-erkek ve kutsal aþk adýna
sövsem / adým dokuza yuvalanýr
taksi þoförlerinin yalancýsýyým
ölüm arkadan sokulurmuþ çocuklara
gecenin maskesini takýp aydýnlýða
baðýþla beni ey sevgili / insanlýk adýna
unutmak istiyorum bildiðim her þeyi
sevdanýn kaldýrma kuvvetini
gözlerinin sen çekimini
karekökünü özleminin / bakýþlarýnýn hacmini
yeniden yazýp duvar gazetelerine
gözyaþý topluyorum karanlýk sinemalardan
sessizce koparken makarasýndan aykýrý düþler
her þair kendi þiiriyle asýlýr yaþama
kendi gölgesinde büyürmüþ ayrýlýklar
ne zaman ekmeðin özgül aðýrlýðýný düþünsem
kýrkýnda bir baba sokulur sýðýnaðýma
biraz tütün biraz piþmanlýk kokar elleri
ve bu þehir
mutsuzluðun yasal dayanaðýný
kutsal kitaplarda arar hâlâ
gâvurluðundan olmalý
Ýzmir, Aralýk 2006
* Zat-ý Muhteremin söylediði en güzel sözdür.
*M.Zeki Gündüz ve Muhittin Bilgin’in hazýrladýðý "Ýzmir’in Daðlarýnda Çiçekler Açar" adlý seçkide yayýmlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.