Tuna'yla Yarenlik

ipsiz bir kova anlar beni bu dilsiz sularda
karanfilin yeþiline deðmemiþ bir vazo
düþsel sevgiliye niyet edilmiþ
yarým bir gurbet þiiri anlar...
sus Tuna!
vurma yabancýlýðýmý yüzüme
yalnýzlýk indi mi hiç kýyýlarýna
beklerken yitik bir mektubu / Nazým Usta

ebeyim þehrin puslu bakýþlarýnda
önüm ardým dünüm bugünüm / yok iþte
saðým Buda solum Peþte
zaman akýyor altýmdan / bekle Tuna
atsam kendimi davetsizce
bir Macar güzelinin gözlerine
yetiþir miyim Nazým Usta’ya
takalarýn sevinciyle Karadeniz’de

ölü aþklar saklayan bir kuyuyum /sus ayna
sürgün bir þiir dikildi mi hiç karþýna

gebeyim bu uslu þehrin kahýrlarýna
dökülen bütün dizeler çýplaktýr dilime
i mgeler tatsýz
anlamýný bilmediðim bir boþluk
iner salýnarak dilsizliðimin kuytusuna
güneþ de çekilir birazdan uykusuna

Kahramanlar Meydaný’nda unutulmuþ bir veda kalýr akþama
Parlamento Sarayý’ndan sýðýnmacý bir yalnýzlýk
Ve Nazým Usta’nýn izini süren sen / Tuna...


Budapeþte / Aðustos 2008

Sosyal Medyada Paylaşın: