Biraz mayhoþ, biraz da kederliyim açelya kokuyorsun zambaklarýn üstünde çaðýrdým seni duymadýn, belki de görmedin ne diyebilirim ki geçmiþ zamanlardý çýkan gölgeleriyle seher yýldýzýna astým saçlarýný önce kokluyor, sonra bakýþlarýný okþuyorum hasretimin
Yeniden denedim kapýlardan geçmeyi yakýp geçti dili çözülmemiþ papatyalarým bütün mevsimler sana doðru ýsýndý... durdu kazanan sendin þimdi, tenimde soðumuþ bir ayaz gibisin öyle bir zemheri ki, daðda ki çobana kan kusturur.
Hayallerim terse dönmüþ, nankör ve vefasýz her yanýn arý sokumu kaçýþlarýna çoðaldým kýnalý bir çiçek gibi bekle, hayattýr, defterler kapanýr yüzümüze bir gün bilinmez sýrlara karýþýr ayak izlerimiz oysa, hiç zamaný deðildi bu dem yaralarý kanatmanýn
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir 14.10. 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.