yitik düþler ektim bunca zaman hasadý olmayan çýrýlçýplak ürkek mahkum korkularýmýn gardiyanlýðýnda barýndýrdýðým kimsesiz kaldý þehirlerde þimdi
ellerim suskundu uzaklara gömerken düþ kýrýklarýný katar katar sözcükler geçti içimden de ýslak hecelere bölündüler amansýz ayazlara vardý birçoðu kimi geceye karýþtý bir çocuk aldý birazýný oyuncaklarýna kattý kaldýrýma düþenlerin üzerinden bir kadýn geçti ezdi hoyratça göðüslerinden kan sýzýyordu
eskiydi düþlerim garlarda istasyonlarda terkedilmiþ aþklar kadar yalnýzdýlar korkularýmý atmak istiyorum þimdi kurak bir dere kenarýna kök salmadan düþlerimin boþluðunda
13.07.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
sair1966 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.