Kilolar baþýný alýp gidince;
Niyetlendim hemen sýký diyete...
Görsün cümle alem, inceden ince;
Elveda mangalda sucukla ete!
Filinta gibiyim, “inta”sýz ancak.
“Çapým çevrem kadar” geniþ mutlaka.
“Türk kasý” erkekte olur muhakkak;
Elbette ciddiyim; sanmayýn þaka...
Üç kangal sucukla yirmi yumurta;
Ne gider deðil mi, kahvaltý için!
Ýki demlik çayla elmalý turta;
Sofraya buyurun; yemeyin, için!
Beþ yufka ekmeði sahanda çevir;
Kýzarsýn güzelce, tutsun kývamý...
Üstüne üç kilo çökelek devir;
Mutlaka gelecek bunun devamý.
Daha çok öðlene, ne yesek acep?
Simide talim et Murat’ým vah vah!
Ara þu fýrýný, ne güne bu cep;
Öðlen oldu artýk acýktým eyvah!
Sabahtan fýrýna vermeli güveç;
On litre ayrana, beþ pide çok az.
Kýymasýz olaný yenilir mi? Geç!
Almalý beþ kasa üzümle kiraz...
Kuzu çevirme var daha menüde.
Çorbalar, pilavlar, dolmalar gelsin.
Aç kaldýk; bitirdik bugün günü de;
Helvanýn üstüne elmalar gelsin.
"Akþama ne yesek acaba?" derken;
Ýkindi çayýyla yemeli börek.
Yedinci tepsiyi iþtahla yerken;
Yutmalý yanýnda bir fýrýn çörek!
Akþam oldu haným yemeðim hani?
Bugün çok acýktým, düþtü þekerim!
Baklava yok muydu; yahut revani?
Ceviz yok mu? getir, üste ekerim.
Hingal var demiþtin; soðutma þunu!
Neden bu kadar az; var mý gerisi?
Ýki çuval yetmez, bol koysan unu;
Sen cimri deðildin, gönül perisi!
On kasa balýktan bu mu çýktý yav?
Koy þunu kapýya; kedilere ver!
Þaka yaptým tamam; tek derim "miyav!"
Hamsi bu; kaçar mý? Bulan yer de yer!
Acaba ne yapsam? açlýktan öldüm.
Dolabým tam takýr, evde bir þey yok!
Hüzünle son kalan ekmeði böldüm;
Açlýktan mideme nasýl vurdu þok!
Diyetle yaþanmaz anladým þükür;
Kesmeli burada, ölürüm yoksa...
Yemez miyim kardeþ; kaldým ya özgür!
Ýyi mi açlýktan nefesim koksa?
Attýysam; Durdu’yla Halil’e sorun...
Cumadan sonraydý; yedik ayvayý.
Kulaðý çýnlasýn; hak verir Harun;
Kaçýrdý yarýnki müthiþ tavayý!
Düþmanlýk yakýþmaz; kilonla barýþ!
Uzadý bu þiir, atýþtýr biraz...
Hiç durmadan ye, iç; fillerle yarýþ;
Bu nazým, kendime atýþtýr biraz!
Murat CANBOLAT