vay be, vay be MIHO dostum...
demek öyle ha!..Demek ki sen de yedin ha!..
mavi gökkube altýnda,masmavi denizin güzelliðine...
kanarak,masmavi duygularla tozpembe hayallere dalýp,
o saf ve tertemiz duygularýnla sevdin, sevdin...
ve kalýp yedin ha!..
seviyor dedin, satmaz dedin...
onun için daðlarý deler, gökyüzüne çýkarým...
dedin demek ha...
ah ulan MIHO can!..
dur!.. aman ha, dünya’ya, felek’e küfür etme!..
suç sana kalýp atanda da deðil...
bütün suç sende MIHO kardaþ sende...
yok, yok... lanet olsun dostum, yok...
ne gerçek dost, ne de içten seven var...
ah ulan MIHO..sen gel canýndan çok sev,
deðer ver, koru...o seni bir kalemde silsin...
hem de yok yere ha!..
yapar bunlar MIHO can yapar...
çünkü kalpleri nasýr tutmuþ,
aþktan, sevgiden, dostluktan ne anlarlar?
seviyorum der foss çýkar...
geliyorum der, yalan atar gelmez...
delikanlýyým der, kalleþin teki çýkar...
deðmez can dost deðmez...sýkma canýný...
ee MIHO can, yanma haline cano, yanma...
senin gibi yanan çok kurban, inan çok...
iki yüzlü insanlar oldukça, kalýp yiyeceðiz hem de çok...
bak,Vangölü vanavarýna el salla MIHO can...
inan bu can/avar çoðu insanýmýzdan daha dost...
d.adýbelli-20/07/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.