boynumu büken firak sen varken de gitmiyor
Kays aþkýna gel artýk… bende olman yetmiyor
sensiz donanmýþ zaman nedense hiç bitmiyor
gel sevgili, gel artýk, sevginsiz üþüyorum.
Bir intizar kokusu senden gelen rüzgarda
uçuþan saçlarýnda hüzün kýrýntýlarý
düþman kesilmiþ aþka þu münzevi sokaklar…
hançer vuruþlarýyla yýkýldým eþiðine.
ateþ kýrýntýlarý gözlerimde gezinir
seni görmem ne mümkün gölgene hasretim yar..!
yorgunca diz çöküþüm dibine gül dalýnýn,
vuslatý kafdaðýnýn ardýnda zayediþim…
Yarlýyým okundan gelen gül yarasýyla
bir yusuf edasýyla sinem üzre taþýrým
dipsiz kuyular seni benden uzak tutuyor
ne talihsiz bir aþk bu, senden ýþýk almýyor.
þu ýssýz sandýðýn ben, bir yanardað gibiyim
ateþimde sen varsýn, dumanýmda yine sen.
yorgun ve korkak gönül hasretini iþliyor
gözlerim gözlerinde, uzaksýn yine bana.
vur hançeri sineme sakýn kýyma bu aþka
vuracaksan beni vur, suçlu yok benden baþka
“seni çok seviyorum” demeyi düþündükçe
kaybetme korkusunun dibine düþüyorum.
k.t.