İNSAN İÇİN
Eðlence, zevk, sefa, dertte devada
Hayattan bezmekte insan içindir.
Ne varsa seyredip, yer gök semada,
Sýrrýný çözmekte insan içindir.
Ýncelik, nezaket fazilet, erdem,
Dürüstlük, letafet, vakar da elzem,
Ne yazýk ki bunlar olmuyor her dem,
Darýlmak üzmekte insan içindir.
Korkaklýk, cesaret, ürkeklik, heybet,
Karþýlýklý saygý, sevgi ve nefret,
Dürüstlük, ar, edep, namusla iffet,
Onurlu gezmekte insan içindir.
Gýybet, kibir, ego, cevirle cefa,
Ýhanet, kalleþlik, zulüm, bi-vefa,
Kötü huylularca hemen her defa,
Vahþice ezmekte insan içindir.
Yaþarlarken ölü, ölüyken diri,
Yüzlerinin aký, kalplerin kiri,
Bunlarýn tümü de bizlerden biri,
Ýmbikten süzmekte insan içindir.
Duyanlar duymaz, gören görmez,
Ýþine þeytanýn aklýda ermez,
Zýrnýk koklatmazlar, kýl bile vermez,
Elleri büzmekte insan içindir.
Öyleleri var ki ince ve kibar,
Ýltifata bile etmez itibar,
Gönlü cevher dolu, yüzü kehribar,
Ýnciler dizmekte insan içindir.
Faydalý olaný eminen sever,
Göklere çýkartýr, övdükçe över,
Þayet bir kusuru olursa eðer,
Üstünü çizmekte insan içindir.
Ne mutlu ona ki özünü bulup,
Her zaman içiyle dýþý bir olup,
Derelerden, çaydan, ýrmaða dolup,,
Deryada yüzmekte insan içindir.
Gerçek güzellikler çeþitliliktedir,
Herkesi bir bilmek reþitliktedir,
Yaralýnýn gözü eþitliktedir,
Ýrfanla sezmekte insan içindir.
11.10.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.