Açlýktan söz etmek istemiyorum Dilim kanýyor sonra
Afrika büyük kýta Dünyanýn en kara parçasý Afrika’dan söz etmek Ýstemiyorum Utanýyorum sonra
Sesimi boðazýma hapsedip uzun uzun susmak istiyorum bazen Boðulur gibi susmak
Konuþursam dilim umut, Aklým unut diyecek Ne bir tas su Ne bir kap yiyecek Yeter! Diye haykýrýrken Boðazýmý ellerime hapsedip Dünyanýn orta yerinde Boðulmak istiyorum
Bazen göðe bakarken Özgürlük ne kadar uzak diyorum
Tamam, zor görünüyor belki bütün insanlýk için, En azýndan çocuklar Özgürce gülebilse Çok mu þey istiyorum?
Yok bu böyle olmayacak Kalbimi dingin bir gölün Dibinde çakýl taþýna Dönüþtürmeden zaman Gökte turna yerde karýnca gibi Çoðaltmalý sözcükleri Varsýn kanasýn dilim Açlýktan sözetmeliyim Dört tarafý yoksullukla çevrili Dünyanýn o en kara parçasýndan