Ben ölüm gibi nice ölümü öldürmüþüm, Ýçimde korku denen ateþi söndürmüþüm. Korku yalnýz onadýr, sevgi de yalnýz ona, Ona kavuþmak için nedir ki ölüm bana?
Nedir ki bana ölüm, nedir ki bana ölüm? Öyle ki odur benim güzel kokulu gülüm. Ve takýlmýþ perdeye kimi bekler gözlerim? Yüzümde bir tebessüm Azrail’i gözlerim.
Mehmet Akif UÇAR Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Akif UÇAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.