Bilirim ben seni küçüklüðüm Ýlk aþkým, son aþkým þiir’im Ceviz nar böðürtlen dikeninde kanayan elim Patika yollarýnda lastik pabuçlarým Yedisinde hicret etti büyüklüðüm Gönlümü sorma Göksu Ben, bir tek sana aðlarým...
Gençlik aþkým Düz ovada Buðday tenli Saclarýný ellerimle taradýðým Yeþil tonunda resmini çizdiðim Umuduna ikinci vatan diye aðladýðým Baðlarýmýn, daðlarýna hudut çizdiði Gönlüm duraðýna hayran ama.! Ben yine bir sana aðlarým
Ah! þiir ah! Hangi kümülüsün dibinde yatan , en güzel aðlayan Oysa en güzel aðlayan benim Þimdi büyüdüm mü? Nedir bu bendeki duraðan Kar býraktý kendini yaðmura Ýki yaþýndayým daha.. Hep güldüðüme bakmayýn Gülmek yakýþmýyor Sýzýma hasretin prangalar vurur Göðsüm sert rüzgârlarda savrulur En güzel ben aðlarým.. Siz aðladýðýmý hiç duymadýnýz ki daha..
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.