Gönül sohbet istiyor þöyle bir arþa gitsek Bil ki seni anmayýz biz kendimize yetsek Zebaniler gelir mi azýcýk sohbet etsek? Eleþtiri sevmezsin! Arif olan anlasýn!
Beni çýplak gönderip çýplaklýk yasak dedin Önceden aç býrakýp þükrü tembih eyledin Senin kurallarýn mý, bunu sen mi söyledin? Zengin neden þükretmez? Arif olan anlasýn!
Kula kul olmayý da sen mi yazdýn kadere Zalimlerin emrinde elleri yara bere Yakýndan görmek için lütfedip insen yere Bu nasýl bir adalet? Arif olan anlasýn!
Periþan kullarýnýn arasýna dalsana Lütfedip bir gecelik misafirim olsana Sýnavdan geçirmeden cennetine alsana Kullarýný seversin! Arif olan anlasýn!
Nedense en zor rolü zararsýz kula biçtin Günâhla sýnayacak bir tek kulu mu seçtin Her dilden söylersin de Türkçe’’yi es mi geçtin? Sözünü anlasaydýk..! Arif olan anlasýn!
Çoðu kez esirgiyor Allah’’ýn selamýný Arabýn mürekkebi doldurmuþ kalemini Türkçe okusak n’’olur mübarek kelamýný Çýkarlarý sarsýlýr. Arif olan anlasýn!
Sözünü anlamadan boþa gözyaþý döken Emirlerine uyup saygýyla boyun büken Abdest namaz yeter mi gözü haramda iken Ýbadeti ne için? Arif olan anlasýn!
Dinliyor sürülerin anlamadan kavalý Dilimle okuyunca benle olur davalý Ýnsanoðluna düþman sen katýndan kovalý Neden yanmýyor þeytan? Arif olan anlasýn!
Sorgulandýkça gider din iþleri derine Aklým ermedi gitti hayrýn ile þerrine Neden þeytan bekliyor söyle senin yerine Cehennem kapýsýnda... Arif olan anlasýn!
Bu gidiþle sonunda cehennemde öterim Nazlý gelincik olup mezarlýkta biterim Dilinden anlamazsam ben nasýl baþ ederim Karanlýk meleðinle? Arif olan anlasýn! * Günâha sevk etmekten hiç býkýp usanmýyor Onca yaptýklarýndan ders alýp uslanmýyor Yedi kat cehennemde þeytan neden yanmýyor Ateþin kul için mi? Arif olan anlasýn!
Bir çok ermiþin düþü, görmek için murattýn Neden görünmez olup kendini çok arattýn Hayrý yarattýn amin! Neden þerri yarattýn? Ýkili oynuyorsun! Arif olan anlasýn!
Kimi kulun aç gezip kimi kulun da toksa Tövbelere açýksan, baðýþlaman da çoksa Sen her þeye kadirsen en ufak korkun yoksa Kimden saklanýyorsun? Arif olan anlasýn!
Tüm eylemlere kadir varsa da bin bir ismin Tüm bunlarý yaparken nedense yok bir cismin Beni çok yoruyorsun, ne bir gölgen, ne resmin Ben de hak ettim seni... Arif olan anlasýn!
Arayacaðým elbet hiç býkýp usanmadan Uyuyacaðým bir gün bir daha uyanmadan Görecek miyim seni cehennemde yanmadan? Ya sen orda da yoksan... Arif olan anlasýn!
Ne gökte, ne yerdesin, söyle peki nerdesin? Unutma insanlarýn bulunduðu yerdesin! Her þey açýkmýþ sana tek taraflý perdesin Ya biz görmek istersek... Arif olan anlasýn!
Doðuþtan mý verdin sen hem nefreti, hem kini Mucizeyle iþim yok göster artýk kendini Eskiden böyle miydi yüce Muhammed dini Öðretiyi bozmuþlar... Arif olan anlasýn!
Kimine çaresiz dert, kimine kan, irini Bir kulunu cennete, cehenneme birini Nerede konaklarsýn kimse bilmez yerini Yer yüzü dar mý geldi? Arif olan anlasýn!
Kimini mülke boðup kimini çok üzersin Milyarlarca kulunu görünmeden güdersin Madem baðýþlayansýn neden tehdit edersin? Hikmetin sorgulanmaz... Arif olan anlasýn!
Boþuna çoban gibi kullarýný gütmezsin Cezayý vermek için acele de etmezsin Bir kolaylýk verirsin zorda koyup gitmezsin Tövbe kapýsý açýk! Arif olan anlasýn!
Onca ruhu ne yaptýn kavanoza mý koydun? Ya bir günlük bebeðe söyle sen nasýl kýydýn? Günâhsýza yanarým haykýrýþýmý duydun Yatalaklar yaþýyor... Arif olan anlasýn! * Þeytanla savaþýmda yenilmedim direndim Azimle savaþ verip sonunda nefsi yendim Düþtüðüm müþkülatý çözümlerim ben kendim Sen bir þey yapmasan da! Arif olan anlasýn!
Sen beni yaratýrken her þeyi biliyordun Adem gibi ademi yeniden buluyordun Yaman biri olacak diyerek gülüyordun Þimdi de piþman olma! Arif olan anlasýn!
Ruhumu saklýyorsun neden çürüyor tenim Hem affýna muhtacým hem de var eden benim Çözeceðim bilirsin ben böyle bir erenim Bu da böyle hasbihal! Arif olan anlasýn!
Ýbadetten baþka ne bugün ne son deminde Bir serveti olmadý babamýn, annemin de.. Hurilerin de varmýþ nardan cehennemin de Giden ne ödül aldý? Arif olan anlasýn!
Her zaman iki yol var duruyor önümüzde Tövbeyle af esastýr mübarek dinimizde Yine sana sýðýndýk çaresiz günümüzde Beklemezsin bilirim... Arif olan anlasýn!
Nakýþ nakýþ iþlenmiþ topraðýmsýn daðýmsýn Yaþam sevinci veren bin bir renkli baðýmsýn En kötü günlerimde yine dert ortaðýmsýn Umutlar tükendikçe... Arif olan anlasýn!
Madem ki kaderimi daha doðmadan yazdýn Hem kendine benzetip hem sýnavlarla üzdün Ruhundan ruh üfleyip kendi renginde çizdin Parçana kýyar mýsýn? Arif olan anlasýn!
Beni kardeþ etmiþsin kanlý el, ruhu pise Kur’’an açýk söylüyor, gerek kalmamýþ sise Ruhunun bir parçasý Ademoðlunda ise Neden korkayým ki ben? Arif olan anlasýn!
Hep de doðru olmamý istiyorsun sen benden Koleksiyon için mi ruhu ayýrdýn tenden Kulsuz tanrý olur mu, ben de vazgeçmem senden Bir dini tamamlarýz. Arif olan anlasýn!
Kimine kazan kazan, kimine az verirsin Her þey emrinle olur, sen herkesi görürsün! Ateþe atamazsýn, þeytandan da korursun Merhametin sonsuzdur! Arif olan anlasýn!
Kaderimin yazarý ahýmsýn, günâhýmsýn Hep yeniden doðduðum aydýnlýk sabahýmsýn Ben neden korkacaðým benim de Allah’’ýmsýn Birleþeceðiz bir gün! Arif olan anlasýn! * Ýliþki yasak ise, söyler misin ne diye Havva’’yý da yarattýn Adem için hediye Ardýndan kafasýna bu elmayý yê diye Þeytanýn sokmadý mý? Arif olan anlasýn!
Ademi böyle üzmek yakýþýr mý þanýna Havva’’yý göstererek göz kýrptýn þeytanýna Bir kýrmýzý elmayla önce girip kanýna Sonra kovdun cennetten. Arif olan anlasýn!
Kaymak gibi bir teni, hem incecik belliydi Hem de çýrýlçýplaktý, cilveliydi, telliydi Adem’’in elmasýný yiyeceði belliydi Bunu istemedin mi? Arif olan anlasýn!
Koydun yüreklerine Aklima* sevgisini Her iki kardeþi de istiyordu etini, Kabil’e de iþlettin ilk aþk cinayetini Kini yaratmasaydýn… Arif olan anlasýn!
Yaþlanmýþ gözlerimle fark edip seçemezsem Bunca sýnavý geçtim sýratý geçemezsem Vay halime o zaman kanatsýz uçamazsam! Delinmez mi kazanýn... Arif olan anlasýn!
Azrail çok yaþlandý biraz dinlensin derim Bana bir kanat gönder sen kadirsin, sen kerim Divanýna gelince bedelini öderim Benim hesabým açýk! Arif olan anlasýn!
Dilim susmuyor iþte sana odaklandýkça Hain nefsten kurtulup aklanýp pâklandýkça Kendimle konuþurum içime saklandýkça Evet þimdi benlesin! Arif olan anlasýn!
Her çiçekten renk katýp özenerek çizeli Havva’’ya hile (cilve) katýp ademleri üzeli Ademoðluyum ben de severim her güzeli Cehennemin výz gelir! Arif olan anlasýn!
Lafý uzattýn deme sen vermedin mi dili Aracý edip boþa gönderme Azrail’’i Surunu unutmasýn, tez gönder Ýsrafil’’i Kýyamet çoktan geldi! Arif olan anlasýn!
Gökte nasýl durursun buluta mý konarsýn Þerri sen yarattýysan beni neden kýnarsýn Cumalioðlu’’nu da günâhla mý sýnarsýn Çekici olan yasak! Arif olan anlasýn!
Cumali Cumalioðlu 02Mayýs2009-14:00
Aklima* : Hz. Adem’’in kýzý, Kabil’’in ikiz kardeþi. Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumalioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.