yüksek rüzgarlarýn kaptýðý zaferlerden kopan bir ankayým oyunlara girdim; istediðim için sesimi çaldým vermez diye aksisedamý daðlardan
hangi vakit sularým durulduysa üstüme aldým imkansýzlýklarý aklýn ve vicdanýn ortaklýðý dokunuþlarýn anlam kazandýðý küller için yola çýktým binlerce serdengeçtiðimle bir otuz kalakaldým
doðrularým yeterdi durmadým kafkaslarda kartal zara da doðandým efelendim ege de ardýç pamuk yaðmurlarýnda akdenizin dokumacý
yine þavkýnda firkateyn ve yakamozlar avcýlar ve yýlanlar yine peþimde bir heves kaldýlar...
O uzun ve karanlýk YOLDA DÜÞENLERÝM ARDINDAN KENDÝMÝ BULANIM
adým: ödülüydü sabrýn! ..
11.07.09 lüleburgaz kapalý cezaevi
Adem Tok
Sosyal Medyada Paylaşın:
ademtok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.