Seni tanýdýðýmda yaralarýný kurcalýyordu
toza bulanmýþ yanaklarýndan süzülen göç yollarý
saçlarýmdan sürüyerek irkiliyordu zaman…
Aðýtlar ve mýsralarla dolu atlaslarý duvarýndan indirenler
neredeyiz diye sana sormaktan yorulmuþ
sen:
iþte, orayla buranýn arasýnda
benim sözlerim kanar
gün batar, gece döner ayaza
ve inanýrým her yalancý sabaha desen
susuyordu ak Asyalý kadýnlar.
Deðindikçe tavlanan kederden, gözleri sancýyor
kulaklarý aðýrlaþýyordu kimilerinin
kimileri yana, yana içiyordu þavkýyan aðrýlarýndan.
Nereden gelir, nereye giderlerdi?
Kimdiler, önemi yoktu.
Bir düþe bozuculuk, bir umarsýzlýk tufaný
ölçüsüzlüðü güzelleþen kahkahalar savruluyorken
alýmlý fahiþelerin kana batmýþ aurtlarýndan.
Önemi yoktu.
Gerdanýnda býçaklar yüzdürülen akþamlarýn
elleri koynunda saklý günindilerin
Ayýn…
Hani iniyormuþuz daðlarýn karlý mevsimini ýslýkla
eþlik ediyormuþsun unutulmuþ bir türküyü hatýrladýðýmda.
*aman Siya bu ne haldýr
yaz mýdýr da bahar mýdýr
Gördüm. Sapgor’un** devrik omuzlarýný, eteklerine tün bulaþtýðýnda
diþimden týrnaðýmdan artýrýyorken inadýna umudu
avuçlarýma sinen bir kokun bile yoktu hâlâ…
Aným’sa.
Katliamlarýn hesabý tutulmuyordu artýk
ne Baðdat’ta ne Somali ne de Sabra-Þatilla’da
mevsimlerin bir önemi yoktu.
Morarmýþ baldýrlarýnda gam döven kadýnlarý avuttum
ten yýrtýklarýný, paslý aðýzlarýyla siliyorlardý
asýlsýz her ihbarda.
Üzeri örtüldükçe, balkýyan aðýtlar
bütün boþluklara asýlmalý þimdisiydi
sular çekilmeliydi, yarasý derinleþen ýrmaklarýn yataðýndan.
Mezar kazýcýlarý ölümlülerin, ölümlerine taný saydý
uzak deniz haritalarýnda. Önemi yoktu.
Soðuk ve ýslak istasyonlarda beklemenin
mokasenli adýmlarýn, sulara býrakýlan sitemli sözlerin.
Gitmeyecektin sevgilim, gitmeyecektin
o gece, o dolunayda…
*- anonim- aðýt
**- bir daðýn yerel adý –Bitlis-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.