Sen; Baktýðým boþlukta gözümü dolduran tek ufuk çizgisi; Geçmiþte nefretle baktýðým þimdi yanýmda olmasýný istediðim tek insan; Mantýðýmýn reddettiði içimin ona karþý gösterdiði tek direniþ… Yokluðunda biþeylerin eksik kaldýðý, Acaba þunu mu unuttum deyip te yapmayý unuttuðum tek sorumlu sebebim. Geç kalmýþlýðým…. Geç anlayýþým…. Bir gün bile seninle bir araya gelemeyeceðimi bile bile Zamana karþý açtýðým yenik savaþým….
Bunca yýl sonra tanýmlamasýna en uzun zaman ayýrdýðým güzel insan; Sana sesleniyorum….
Varlýðýnda mutluyum.yokluðunda belki biraz huzursuz.ama idare ediyorum yinede.bi þekil devamedebiliyorum hayatýma.olmaný tercih ediyorum hiç birçýkar beklemediðin devamlýlýðýmýza…içimi dinlendiriyo varlýðýn ve sakinleþtiriyo bana gelen sesin.ve artýk þuna inandým ki anlamý yok bizim ne yaþadýðýmýzýn ve yaþayamadýklarýmýzýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz inci 3428 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.