SARIKAMIS'TA HÜZÜN YILI

Karlar yaðar inceden sarýkamýþ a,
Hüzün vardý o yýl, Sarýkamýþ’ ta,
Ayrýlýk acý vardý.
Ýnsanlarýn çehresinden oluk oluk gözyaþý akardý.

Bir ana,
Baþi hep semalarda,
Feryatlar ulasir Allahüekber daðina.
Sitem dolu bakýþlarý
Yakarýr allahüekber daðina.

Ne Ahmetler, ne Mehmetler savasti bu uðurda.
Ne Yusuf efendiler kayýp gitti,Enver pasa nýn kollarindan
Aðlamak mý?
Ne fayda!!!
Tek kursun atamadan can verdi.
Binlerce sehit,yüreklerinde vatan askiyla.

Uzun bir bekleyiþ vardý o yýl
Körpe çoçcuklar bile küskündü kaderine,kýrgýndý yasadýklarýna.
gidenler geri gelmiyordu artýk,
sadece beklediler Kars ýn yolunu...

Ah bu daðlarýn dili olsada konuþsa
Anlatsa ne yiðitler can verdi,o daðlar ardýnda,
Ne nidalar yükseldi o semaalara.

Kiminin potini vardý, delik deþikk,
Kiminin üstünde yazlýk giysisi
iste o gün,
Yenildiler o bembeyaz perdeye
Uyurlar sonsuzluk uykusunda...


MiNe( MeLeK)
Sosyal Medyada Paylaşın: