BELKIS İLE VALENTİNO VAHİT

Bu akþam Kandilli’nin
Tepesinde sarhoþ olacaðým.

Pardösemin cebinde brandy, yakasý kalkýk,
Fötrümün kenarý arýmdan yüzüme perde…
Varlýk, yokluk adýna yatýyor,
Belkýs’la Valentino Vahit
Bu kara yerde…

Bir elimde sigara,
Diðeri cepte.
Merak etmeyin cep saðlam.

Ben, Vahit gibi kýyamam
Canana
Cana…
Anam aðlar,
Caným da çok tatlýdýr.
Sevdiðim kýz aðlar,
Kendisi Tokat’lýdýr.

Tepeden
Kandilli’ye, Hisar’a
Sonra bütün Boðaz’a,
Basacaðým narayý avaz avaza…

Ayaða kalk Ýstanbuuul!
Servetine el koydum.
Belkýs’ý Vahit’e
Dünya malýna tamahen
Vermediler..
Duy! Sevdaya saygýsýzlýðýný insanlýðýn.

Bu gece Ýstanbul’un yarýsý bana,
Gerisi Vahit’e emanet.
Yarýn herkesin malýný teslim ederim.
Yeter, Belkýs’ýn anasýna
Bir gecelik servet…

Onlar,
Bu tepeye geldiler.
Bu aðacýnýn dibinde
El ele,
Yüreklerinde birer kurþun
Sevdalarýný bu tepeye gömdüler.
Vuslatsýz öldüler.

Ýþte burasý
Sevda Tepesi.






Sosyal Medyada Paylaşın: