ADIN KIŞ OLSUN

Adýn kýþ olsun gel biran önce,
Üþüsün ellerim seni görünce.

Yüreðin soðuk, yüzün buz gibi
Bakýþlarýn hoyrat, acý bir tipi
Sarsýn etrafýmý eþkýya gibi...

Sokaklar bembeyaz bir uyanayým,
Sarayým seni yorgan yerine.
Ayaklarým kaysýn yuvarlanayým,
Dipsiz gözlerinin derinlerine...

Belki bütün bunlarýn sebebi sensin,
Kýþa deli divane vurgunluðumun,
Belki adýnýn kýþ olmasýdýr,
Kuraklýða böyle dargýnlýðýmýn...

Adýn kýþ olsun gel biran önce,
Üþüsün ellerim seni görünce.

Baharý istemem baharlar ýrak,
Sonunda eriyen kara bakarak,
Uðurlasam ardýn sýra aðlayarak...

"caným caným’a"
Sosyal Medyada Paylaşın: