Ben aslında… İkimizi Seviyorum..

Adýna þiirler yazmayý huy edindim
Daha þimdiden kaç kaç tane yazdým
Al yanaklý, mor örtüklü güzel kýz
Bende sevmeyi yürekte yoðuranlardan iþittim ama
Sanrým sevmeyi yeni öðrendim..
Sende hissediyorum; Bunu da söylüyorum
Kaþýn keman, dudaklarýn kiraz,
Düþünsene biraz…
Deniz dalgalarý gibi umarsýz kýyýya vuruþum…
Seni görünce öyle mahzun duruþum…
Konuþurken dinlemeni, Yazarken söylemeni,

Katmadan yorum; Vallahi seviyorum…

Ben sevmeyi vermek sevilmeyi almak sayarým ama
Dediðin gibi 6 duyumu da etmeden muamma
Koþturmak için diyarlarýnda
Bir küheylan dinginliði kadar sermest yüreðim
Seni sevdiðimi diyecek kadar serbest yüreðim
Ve seni sevme gereðim
Bilmeden yaðdýrdýðýn yaðmurdan, sudan
Ve içindeki sevgi evleklerindeki arzudan
Sana saðýlarak gelen
Koçkardaki bir kardelen
Gibi içimde açan yorum
Kýsaca söylüyorum..
Seni seviyorum..

ben aslýnda…
ikimizi çok seviyorum…

Gel dersen gelecek
Git dersen gidecek kadar
Ýçimde sevginden sýcaklýk var
Ey pembe yanaklarýyla içimde hemhal olan!
Ey inci diþleriyle kalbime hayal olan,
Unutursam çýk karþýma,
Al neþteri vur beni,
Üç ellere beþ kendine meraklýysan sor beni,
Ben aðaçlarýn yeþiline murat derim…
Sen Þirinsin kendime Ferhat derim…

Ýkimizi sevdiðine kol açar, sine açarým;
Ben sevgimde sonuna kadar varým..

Gürsoy Solmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: