daðýnýk saçlarýnýn arasýna kalbim takýlmýþ. ne gözlerimdeki. galiba biraz aþk kaçmýþ. karanlýk odamýn soðuk duvarlarýnda, hala yankýlanan aþkýmýn çýðlýklarý kalmýþ.
yalnýzlýðýn çaresini ararken bulmuþtum seni, fazla dozla baðýmlý etmiþtim kendimi. çaresizce baþýmý koyduðum yastýðýmda, seni rüyalarýmda görmek isterken buluyorum beni.
sakýncasýz bir aþk deðildi bendeki. yasaklanmýþtý her kalp atýþým ki, her attýðýnda bir yumruk indiriyordu ezberlere. ben seni kuralýna göre sevmemiþtim ki.
þimdi sorsalar utanmadan sana, herþeyi býrakýp, unutup,silip dönermisin bana ? ki ben bile bilmezken yarýnýmýn bana ceza ve hediyelerini, içermisin benimle aþkýn zehirli þarabýný kana kana.
tek gittiðim bu yollar hep mi ayaz olur ? içimde bir ümit hala var, belki bir çaresi bulunur. sen böyle hain gözlerini kaçýrýrken benden, bu namussuz yüreðim ,neden esirin olur. Sosyal Medyada Paylaşın:
undersonic Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.