hüznüme renk aradım gözlerinde.

hüznüme,
renk aradým gözlerinde..

sarýya saklandý
sonbaharda.
kýzýla çalan yapraklarda,
ince çizgiler taþýdý
az kanamýþ
çok kanatýlmýþ
az kanmýþ
ve kendine saklanmýþ
hüzünler...

ben,
hüznüme renk aradým
gözlerinde...

bir çocuk çýðlýðýnda
ses oldu
hüzün
çocuk gönüllerden taþanlar
dokundu
çocuk gönüllülere..
yarýlandý
yarýmlandý
ve yandý
çocuk oyunlarýnda
düþler...

ben,
hüznüme renk aradým
gözlerinde..

varsýl düþlerimiz
aykýrýydý
gündeme düþen
haberlerden..

hep didiklendi
týrmalandý
parçalandý
yüreði yoksul olanlarýn
bahçelerinde.
kýrmýzý renk verdi
öfkeli gözlerine
kýrmýzý kan verdi
kinlerine..
tükendi
umutlar...

ben
hüznüme renk aradým
gözlerinde..

sonbahar
açtý göðsünü
sahiplendi
hüzne dair tüm renkleri.

eylüllerdi
takvimlerde
yarýna eklenmeyen..

ben
hüznüme
renk aradým
gözlerinde...
oysa
hüzün
bir sarý yapraktý
gözlerinde
kýrmýzýya çalan..

11/10/2010
ödemiþ








Sosyal Medyada Paylaşın: