Efkâr

Akþama düþmeye baþlayýnca yýldýzlar
Mektup yazacaktým eski zamanlardan
Efkârý katýk etip

Meyhane çýkýþý nara atýyor
Kendini delikanlý sanan ihtiyar adamlar
Ellerinde izmariti kokmuþ
Son bir nefes veriyor
Sarhoþ þarkýlardan

Dumaný hep gri adým
Bir basamak daha
Çýktýkça ayazda üþüyor
Ýndikçe kuytular ateþ

Yine efkârý tütüyor gecenin
Akþamdan kalma akþamlar
Bir yerlerde birileri uyuyor
Birileri aðladý aðlayacak

Düþen en parlak yýldýza yasladým baþýmý


Adressiz isimsiz kelimeler düþtü
Donmuþ parmaklarýmdan…




Sosyal Medyada Paylaşın: