TAŞLARA ÇALDIM

Kapandý gözlerim yalan dünyaya
Kaybettim kendimi taþlara çaldým
Gerçekler kayboldu daldým hülyaya
Hakikat þehrinde ben kala kaldým

Masal ülkesinde gezerken yerde
Ben beni ararken tutuldum derde
Her sabah uyandým kalktým seherde
Uyandým, nefsimi ummana saldým

Dünya yalan bildim övme boþuna
Yürü git yoluna, kalma baþýma
Feragat nefsinin gitmez hoþuna
Cehr edip sevdamý gönlüme aldým

Umutsuz, çaresiz kala kalmýþken
Hüzün ambarýndan çile çalmýþken
Bu fani dünyaya boþa gelmiþken
Kayboldum kimsesiz dertlere daldým

Çile bu bitmeden özüm çürüdü
Benim acýlarým aldý yürüdü
Yas-figaným tüm alemi bürüdü
Yalvardým saçýmý baþýmý yoldum

Açýnca ellerim hakkýn önünde
Ýlahi merhamet dedim sonunda
Sanadýr nedamet arþýn yanýnda!
Deyince canýmda sükunet buldum

Mustafa Göktekin









Sosyal Medyada Paylaşın: