aslýnda iþim takipçilik, izini süren dedektif gibi
adýmlarýnýn damgasýna tutunuyorum parmak uçlarýmla
ve adým k/ayýplar listesine karýþsýn diye
devriyeleri peþime takan suçlardan baþý çekiyorum zulamda
kendimi unuttuðum doðru adrese postalanmak için...
bugün; seneler önce
kendimi içime hapsettiðim duvarlar
çarptý var gücüyle yüzüme
iki adýmlýk telaþlý voltalara sýðmayan
özlemler yaðdýrdým gözlerime
çeþme gibi aksýnlar diye ellerime...
sen mayýnlarý döþüyorsun yüreðine inadýna
ben b/asýp geçiyorum daðýlmýþ parçalarýmla
sen toplama gafletine düþüyorsun, d/ilinde yanýk bir türkü
ben kan baðýþý derdindeyim topraða
ayaklarýma kapanýp "niye?" diye küfürlerini basýyorsun
benim de sana býrakacaðým vasiyetim bu iþte anla!
sonra söylüyorum ki sana;
hani sen avuçlarýmdayken
ve yüzünde faaliyet göstermiyorken hüzün
söylüyorum ki;
aþk tüm yalanlarýn ibadet yeri
günahlarýný bacak arasýnda toplayan adamlar ya da kadýnlar
ve veballerini boynuna asýp defterini temize çekmemiþ
veresiye borçlardýr paçalarýndan sarkan
sanýrlar ki cennetin kapýsýnda
"giriþ peþin fiyatýna ya da taksitle" levhasý asýlý durur
cennet ki; içinde kana bulanmadan
özgürce oynayan çocuklar ve ellerinde uçurtmalarý
cennet ki; inananlarýn Tanrý’dan istediði tek tapusuz güzergâh
dünyadan elini ayaðýný çekenler ve tüm baðýný koparanlar için
huzura varmak diyorlar adýna kutsal kitapta
cennet ki; soru iþaretlerine davetiye çýkartýyorsa
ve içeri buyur ediyorsa aklýn
uzmanýna danýþmalýsýn çekiþtirilmeden o yana bu yana
gizlendiðin her yere oyun sanýp
kaçýrdýðýn gözyaþlarýný yakalatmadýðýn için
"mutlusun, tamam anlýyorum ama bunu bana yapma!"
"anla lütfen beni anla!"
öylece durmuþ duygularýna paydos veriyordun
hiç yoktan gururuna mesai çýkarttýðýn saatlerde
yüzümde asýrlýk bir kadýn ve baðýþlamanýn yorgunluðu
arka arkaya hizaya gelmeyi beklerken
piþmanlýðýn ayak izlerini yok etme derdindeydi týrnaklarým anla!
n’olursun bu iþkenceyi bir daha yapma!
...
daðlarýn arkasýna saklanan güneþ küçülmüþtü gözümde
say ki saçlarýný daðýtýp merhamet toplamýþtý yüzümdeki gölden
ölü þehirlerin düðümlenen hatlarýnda
beni hayata döndürmeye ç/alýþmýþlardý
sýrf alçýlý bacaklarýmla ayakta kalmam
ve her þeyi toza dumana katmam için
bir yaným benden önce gitmiþti uçuruma meyilli virajlarda
ama kimsenin haberi olmamýþtý bundan!
köprülerin kýsa fren mesafesinden
düþüþlere geçmiþtim kurnazca
herkes balýklama atlarken
ben kurbaðalamayý tercih etmiþtim
kazara sýrt üstü de düþmüþtüm
hançer gibi saplanmýþtý b/ana
ve ben her paraþütsüz atlayýþta
bir parçamý kurban vermiþtim karanlýk kuytulara
sakat bir halde topallaya topallaya
sanki can atmýþtým ayakta kalmaya
artýk bedenimde oluþmuþ bu fireler bile aklýselimdi hepsi
yani anormal bir durum yoktu halimde abes duracak
çünkü herkesin bir tarafý gitmiþti kendinden
herkesin bir yaný yarýmdý önceden
artýk alýþmýþtý gözler birbirine y/amalý bakmaya!
...
ben sizi sessizliðimde sonsuza dek uyuttum
üzülmeyin artýk!
öfkenize söyleyin izine çýksýnlar süresiz
þimdi içimden bomboþ geçiyorsunuz sadece
iþte siz bu’sunuz!
Meral Gül...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.