Merhamet

Korkuyorum
Ama deðil bir ormanýn sessizliðinden
Ve deðilde üzerimi çevreleyen uçsuz bucaksýz gökyüzünden

Ki bende bir aðacým
yada bir dal

Avuçlarýmda
Asýrlar öncesi talan edilmiþ
merhametin külleri duruyor hala
Oysa ben hiç bir yaðmaya uðurlamadým bedenimi

Ki bende bir çiçeðim
kendi kokusuyla var olan

Üzerime uymayan bir çað
Zoraki bir miras gibi
Ve þimdi hiç bir terzi ustasýnýn dahi uyduramayacaðý...

Ki bende bir Nehir’im
kendi çakýltaþlarýyla oyalanan

Ey merhamet !
Dirilirmisin tekrar
Ve yeniden gözlerim olurmusun ?
Ki artýk üzerime uymayan korkularla yüzleþmek istiyorum...



Sosyal Medyada Paylaşın: