...UNUTTUM BE GÜLTEN!
AZAP
...UNUTTUM BE GÜLTEN!
Dudaklarým ýpýslak, ter içindeyim ben ki neden?
Gözlerimden akan yaþlarla, sýrýlsýklam bu beden
Sen yýldýzlar kadar, yüreðimden çok mu çokça uzak
Gönlün de fitne fücur kaynar, kurulur kör bir tuzak
Hissizlik ekili içe, tanýyamam seni Gülten
Telefonun bile ben için, hep varýlmazý oynar
Merak paçamý kötü sardý , ateþten içim kaynar
Sen zulmün elçisi, acýlar senle görülmez sisten
Özlem ve hasret alevi yakar, içi kötü histen
Hissizlikte dondu yüreðim, duyamam seni Gülten
Bir sýcak elin vardý, bir de göze çakan gözlerin
Sen karanlýðýn kör kapýsý, görülmez itelersin
Dayanýlmaz oldu çölünde, yürek suyunu özler
Umudum çýrpýnmalar içinde, bir ýþýðýn bekler
Hissiz lav gibi içim; sarýlamam ki, yakar Gülten
Dur derim de durmazsýn, vur derim, neden ki vurmazsýn?
Aþkýn deli divanesi, ölsem sen hiç anlamazsýn
Sen uzaklardan beklenen, sonlu umutsun yaklaþmaz
Ayaðým kýrýk koþmaktan, arkaya dönüþte bakmaz
Hissizlik sardý beyni, adýn bile unuttum Gülten
Kupkuru dalýma akan yaðmur, rüzgarýn engelli
Her dem umutlarýmýn yolunda, hasutluðun deli
Sen bahtýn kara vicdaný, soðuðun nefeste tekler
Aþýlmaz daðýný aþsam, koyaklar önümde bekler
Hissizlik girdabý boðar, yaþayamam sensiz Gülten
(11.10.2010)AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.