KEVSERİ GÖLSÜN

KEVSERÝ GÖLSÜN

Bu gece tenimde bir korku vardý
Sanki bedenimde tuzaklar nârdý
Hayalin hanemde, hasretin sardý.

Huzurun yelinde, saçlarýn gülsün
Ummanýn dilinde, Kevser-i gölsün.

Selam ediyordun, sesini duydum
Nasýlsýn diyordun? Sözünle doydum
Sonra gidiyordun; sensizim, buy’dum.

Güzellik kilinde, alevden külsün
Ummanýn diline, Kevser-i gölsün.

Yanýbaþýmdaydýn, iki laf ettik
Gönül aþýmdaydýn, eskiye gittik
Yürek yaþýmdaydýn, n’oldu da yittik?

Karanfil elinde, sessiz bülbülsün
Ummanýn dilinde, Kevser-i gölsün.

Ocak þen tüter mi? Köz karýlalým
Bu böyle gider mi? Az durulalým
Yalnýzlýk kader mi? Gel sarýlalým.

Sen Cennet Ýlinde, nur-u sümbülsün
Ummanýn dilinde, Kevser-i gölsün.

Kadir Durak
(lebiderya)

Eser Yazar Adýna Tescillidir
Kaynak Gösterilmeden Yayýnlanamaz.
Sosyal Medyada Paylaşın: