ŞİİR

Ben þair deðilim, ustalara býraktým onu,
Benim duygularým az gelir yazmaya yaþamý,
Paylaþmaktan, kabullenmekten korkuyorum belki de yüreðimi,
Ustasý bilir iþin ilmini, ben hiç denemedim ki,

Kelimeler çocuklarýn oyuncaklarý kadar deðerli,
Oynar elbette istediði gibi, kýymetini bilenleri,
Benim renklerle oynadýðým gibi, resmederler her bir harfini,
Benim oynamamla baþlar sonra deðiþir kaderleri,

Saflýðýn timsali beyaz defterleri,
Ýnci dokur ele aldýkça kalemleri,
Bunun için doludur yürekleri,
Benim gibi resmederler tüm sevgileri,

Boyadýr sanki palet üzerinde, þekillenir tuval yüzeyinde.
Þiirdir, aþkla söylenen þarkýlar gibi,
Gider ruhumun en derinliklerine.
Günümü aydýnlatan, ay gibi, güneþ gibi.

R.Bülent TATAR-02.10.2009/ÇORUM
Sosyal Medyada Paylaşın: