Birazcýk hüzün birazcýk efkâr Sende kalan anýlarla Gidiyorum yapayalnýz ruhum Hasretin içimde kor ateþ Alevler içinde yanýp üþüyorum Yalnýzlýðýmla seni düþünüyorum Ve seni özlüyorum Bir sabah iþe gitme vakti Zaten hiç uyumadý ki gözlerim Uyumadým inan hep seni bekledim Gül yüzlüm sevda bakýþlým Bu ara saat on iki kýrk beþ yani mola vakti Ýþçi dostlarým Çay demlemiþ içmemek olmaz Ve içiyoruz demli demli Sordu dostlar piroðlum Neden üzgünsün neden durgun Hiç dedim Senin benden ayrýldýðýný Nasýl diyebilirdim ki Sen diyebilirimsin Bilsinler istemedim aslýnda Çünkü yokluðunu hep bir düþ sandým Düþünmeme gerek yok Veya düþündüm da biter deyip takmadým Ama gülüm nedense bitmek bilmedi bitürlü Uzandýkça uzadý Hasretin verdiði acý Dostlar sohbete dalmýþ bense hayaline Dalmýþ gözlerim Ve o an geldiðini gördüm Çocuksa sevinip baðýrarak geldi dedim Ama gözlerimi açtýðýmda Ne sen vardýn nede ben seni buldum Yani sen hep yoksun Olmadý ki hiç aslýn Geldiðine sevinim
reþat yýldýz PÝROÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
reşat yıldız piroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.