Mo
İSTENMEYEN
Ellerinde tuttuðu cýlýz bir fidandý çocuk,
Biranda doðuvermiþti hayatýnýn orta yerine,
Oysa 9 ayý olmalýydý onun da,
Hazýrlamalýydý kendini...
Çocuða hazýrlýk yaparken diðerleri,
O kendini hazýrlamalýydý,
Biraz daha zamaný olmalýydý...
Bir anda geçmiþti zaman,
Depresif uykularýnda 9 ay 9 gün gibi gelmiþ,
Baþkalarýnýn uðruna hayatýný vereceði bir melek,
Onu seçmiþti kanatlarýný terk ederek!
Hayatýnýn en orta yerine,
Kocaman gözleri, küçücük elleriyle,
Doðuvermiþti bir þiir güzelliðiyle...
Yorgundu ve de þaþkýn,
Bebeðin güzelliðiyle karýþan kafasýnda,
Yýllardýr bitmeyen migren aðrýlarý,
Yüreðinde, bir kelebeðin naif kanatlanmalarý…
Süt kokulu sýcak bir yumak gibi göðsünde duran,
Doðduðu ilk günün þaþkýnlýðýyla mý bilinmez gözleri kocaman,
Bir tek bakýþýyla annesini bambaþka duygulara boðan…
Kadýn anladý o zaman,
Hazýr olmadýðý yalandý,
Bir aldatmacaydý isteksizliði…
Hep beklediði huzurdu bu, hep arzuladýðý mutluluk.
Deðer bilmez kocasýna vermek istemediði bir hediyeydi belki,
Ama kendisine verilen en büyük hediyeydi ayný zamanda,
Ýstemediði O deðildi,
Dudaklarý meleðin alnýnda gezindi,
Sýmsýcak sardý yavrusunu ve kendini ödüllendirdi.
Kapadý gözlerini ve kendisine bir söz verdi,
Ne olursa olsun artýk daha güçlüydü,
Ýki kiþilik bir hayatý vardý artýk ve iki yüreði,
Onlarý kimsenin incitmesine izin vermeyecekti.
Morþiirler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.