EY GÜZEL KADIN!
Nice yýllar sonra haberin aldým.
Düþmüþ, tüm dillerden düþmeyen adýn.
Tükenmiþ takatýn, kalmamýþ tadýn,
Tarumar olmuþsun, ey güzel kadýn!
Iþýklar saçardý, kararmýþ gözün.
Çiçekler açardý, sararmýþ yüzün.
Ýçini kaplamýþ derin bir hüzün.
Vedaya benzemiþ selamýn, sözün.
Dinlerken Onmuþ’u, burkuldu kalbim.
Bir þey diyemedim, yutkundu dilim.
Çýkýp gelemedim, kýrýktý belim.
Çare olamadým, tutuktu elim.
Dedim ki; sorarsa, görmedin beni!
Aksini söylersen, affetmem seni.
Bilirim istemez, böyle görmemi.
Benim de halimi söyleme e mi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.