Kendimden kaçabilmek en büyük kurtuluþum Yine kelepçelenmiþ beynimin durak yeri Belli ki yokluðunu bir anda unutmuþum Anladým unutmak da varlýðýmýn kaderi
Ortada iþte tarafsýz duygular hepimize Çok durdum yýkandým yine sen koktum Güvercinlerimi doldurdum korkuluklara Uykusuz gözler koydum sapanlara Savurdum uzaklara
Ayak oldum duvar oldum durdum Ellerimi vura vura geceye Kömür karasý yemine doydum Kin duydum dizlerime iplere çýkrýklara Hislerimi piþmanlýk doldurdum Bir damla gözyaþý ile Gözlerimi doyurdum
Karanlýðýn sonsuzluðuna gömülü ölümcül yaram Yaþamla ölümün eski bildik öyküsü Tutulmakmý bir daha.. Yeminler olsun..
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.