Müezzinler son salâ’yý verirken,
Suvermeze acý haber yayýldý.
Vâde yetip son nefesi verirken,
Kâmil aðam ehl-i kubûr sayýldý.
Her canlý tadarken gerçek ölümü,
Eþinden dostundan görse zulümü.
Cennet-i alâ’nýn tûba dalý mý,
Kâmil aðam ehl-i kubûr sayýldý.
Hanaylar yaptýrdýn oturamadýn,
Ýçinde yavrunu yatýramadýn.
Dermansýz dertleri bitiremedin,
Kâmil aðam ehl-i kubûr sayýldý.
Badeleðe haber salýn beklesin,
Anayýn yanýna seni saklasýn.
Oðlum gelmiþ diye gelip yoklasýn,
Kâmil aðam ehl-i kubûr sayýldý.
Bir namazlýk saltanatý sürüp de,
Salacandan kalanlarý görüp de.
Dostlarýnýn omuzunda varýp da,
Kâmil aðam ehl-i kubûr sayýldý.
Sanki daha dündü bir bahar günü,
Seninle balkonda yâdettik dünü.
Sam yeli esince deðiþmez yönü,
Kâmil aðam ehl-i kubûr sayýldý.
Deðerli abim Kamil KARATAÞ’ýn anýsýna
Rabbim mekânýný cennet eylesin.
.........................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.