Duvarlara işemek

Duvarlara iþemek

Ne ýþýðýn tabaný vardý
ne taban astarý
ne de gökyüzü kök salmýþtý
toprak boþuna sancý çekiyordu
tohum savrulmuþtu yokluða
cansuyu derin kuyulara çekilmiþ
gün çiçekleri solmuþ
baþak sarýsý morarmýþtý
hasat oraða muhtaç
çekiç örste týnlamýyor
ses duvarýný aþmýyordu acýlar
kasýklar döl tutmuyordu
düþük
düþ
düþeþ
zarlanmýyordu bir türlü
kapýlar önünde bekletilenler
neden beklediklerinin farkýna varsalar
isyan çýkardý
isyan nisyana bürünmüþtü oysaki
açlýk kavgaya sevdalansa
sevda ele avuca sýðmasa
gelinler bir tasalansa
teskere alanlar kasalansa
silahlar bir sussa
kavga pussa
korku yarýlsa
portakal bahçelerinde kýzýl türküler açsa
biterdi bekleyiþler
biterdi ama
ülkesiyle satýlanlarýn
aðuyla yatanlarýn
sabahlarý olmuyordu bir türlü

moldovyalý kadýnlar
sürülmüþtü güneye
karaderililer postalanmýþtý kuzeye
ülkesizler sýrtlarýna yüklemiþlerdi dükalýklarýný
valizlenmiþti umutlar
açýlmýþtý pazarý apýþ arasýnýn
boðaz tokluðuna mahkum edilmiþti
limonlanmýþtý en ince yerleri
memeleri diþlenmiþ
kalçalarý fiþlenmiþ
göbekleri sahiplenmiþ
morarmýþtý dudaklarý
ayva kokulu sandýklar açýlmýþ
dantel yastýklar serilmiþ
nataþalar dizilmiþti
vitrinlenmiþti insanlýk
sermaye ilahi kudreti uydurmuþ
dizginsiz þehvet kudurmuþtu
kudurmuþ
avizelenmiþti renk vermeyen karanlýk...

eroin gözlü kahyalar
sýrma diþli manukyanlar
altýn kemerli mumyalar
bal dudaklý umud tüccarlarý
sefalar getirdiler
sefalet üstüne
kefalet getirdiler
cehennem kazanýna
közleþtirdiler düþleri
zencefil suratlýlar

iç göç baþlamýþtý
yakýlan köyler
þehirlere ekleniyor
þehirler ülkeleþiyordu
ülkeler dünyalaþmýþtý çoktan
sürgün yollarý
damar damar sarmýþtý dünyayý
kalburlanmýþtý
göze görünmeyenler
nalburlanmýþtý sövmeler
sýrta vurulan dövmeler
fiyatlarý
biçilen dönmeler
azýnlýklar
yazýnlýklar
hulamlýklar
gavurluklar
dizildiler hedefe

göçürtülenler kaynar sularda haþlanmýþ
ýstakozlar paslanmýþtý
havyar masalarý üstünde
rakýlar þaraplanmýþ
fiyatlar hesaplanmýþ
karlar pazarlanmýþtý
borsalar þen þakrak
istikbal parlak
kadehler kristale
sesler iskele babasýna dönmüþtü
vapurlar yanaþýyordu
tersaneleri çürümüþ sulara

cüzzamlýlar çýkýyordu inlerinden geceyarýlarý
hayalet gemiler terkedince limanlarý
sokaklar sidik döl
ve raký kokuyordu
aþka geliyordu
kahkahasý çatlamýþlar
seviþmeyi solluyordu
penceresi karartýlmýþ odalarda
mezeleniyordu
zamansýz öten horozlarýn
soðuk etleri
kýsýr
salyasümük yüzlerde
sevda paslanýyordu
ayyuka çýkmýþtý dedikodular...

surlar dökülmüþ
duvarlar bir bir sökülmüþtü
varoþlara varmadan
verem tükürüyordu
lokmasý çalýnanlar
tutkal gözlü çocuklar
tinerlenmiþ yataklarda
kirleriyle boðuþuyordu
kaderlerine küskünler
cami köþelerinde
cenaze marþlarýnda
madalyalarda
kahve fallarýnda yollaþýyor
serseri kaldýrýmlara düþüyordu
yýlýn ilk karý
sokaklar üþüyordu
sýrtý açýk

fabrika bacalarý
içine kapanmýþ duman içinde
kan kusuyordu
ekmek sarrafta küskün
düþkünler yurdunda
yaþam suskun
ölüm kol geziyordu

boðaza nazýr yalýlar
ayaklarca çiðnenmiþ acem halýlar
halayýklar
kel ayýklar
sefaletten sefahat biçenler
zevk-ü alemden bitkin
yatlarla katlarla
bir saltanat ki
ayyuka çýkmýþtý narasý
kýsraklarýn tepiþtiði harasýnda
cennet-ül ala üstüne
fetva okuyordu
ekran ekran
“bu devran
böyle gidecek
sýký mý
devr-i sefahatý devirmeye göt ister
böylesi naneyi yemeye öd ister!”
deyordu
kaptaný derya zülfükar paþa...
“sallandýr üçbeþ baldýrýçýplaðý
ur ensesini
kýs sesini
bitsin bu karmaþa
bu kaos
doldur karanlýkla hüçreleri
törpülensin ömür pýnarlarý
açlýk greve dursun
ölüm kol gezsin
bana ne
ona ne”
dedi hürrem sultan
dara gerdiler
düþtü baþlarý
eðilmedi kaþlarý
eðilip bükülmedi
titremedi dizleri
daltonlarýn
denizleþmiþlerin

devir onlarýnsa
devirmekte bize düþer
dedi karakedi

önce kendisinden
vede
sokaðýn en hýrpani
meczup kedisinden baþladý
evirmeðe
çevirmeðe
dipten öðürmeye
kustu yüzüstü býrakýlmýþ
adýmlanmamýþ kaldýrýmlara
söktü sýrtýna yýðýþan
selpelenmiþ doðuþtan
kara benlerini
birer birer
fýrlattý
karaboþluða
ýþýklandý
ýþýdý
kaþýdý kamburundaki boþluðu
resmetti yüzüne gerilen hoþluðu
yýkýlasý duvarlara

ne o kaleleþmiþ duvarlar yýkýldý
nede o duvarlarý iþemekten utandý
ýkýndý sýkýldý...

Volkan Kemal

Bu öyküsel düttürü, etrafýna örülen duvarlarý yýkmaya heveslilere adaklanmýþtýr...Duvarlarýn ötesini görebilenlere merhaba!

Sosyal Medyada Paylaşın: