MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ben Süleyman ve Rıfat
muhammedammar

Ben Süleyman ve Rıfat


ufaktýk daha ufacýkýn
kar tanesi kadar kolay eriyen
ve ince bir dal misali kolayca kýrýlan
hayallerimiz vardý uzun uzun geleceðe dair
çocuktuk iþte... gazoz kapaðý, misket biriktirir...
biraz renkli ve biraz da sade
günler geçti büyüdük...
ben, süleyman ve rýfat

rýfat biraz çelimsiz ama atik
süleyman ise iriyarý ve kýrýlgan
bende anadan doðma biraz aðlayan
büyüdükçe deðiþiyor herþey
önce beden sonra ise fikirler
çocukluk denilen
sadece arada sýrada yad ettiðin bir kaç
film arasý hatýradan ibaret
aslýnda bir þeyleri kaybedince anlýyorsun
ne kadar büyüdüðünü
önce ilk sevdandan alýyorsun ufacýkýn bir kalp aðrýsý...
sonra yaþlanýyor ya bütün bedenler
babana öyle bir deðer biçiyorsun ki
o daðlarý yýkabileceðini düþündüðün
omuzlar üstünde gidiyor tek kesimlik uzun elbisesiyle
seni nasýl sevdiðini, gecenin soðuðunda
gelip üstünü nasýl örttüðünü
hatýrlýyorsun aðýrdan alarak

iþte ben süleyman ve rýfat
çabuk büyüdük zamane gençliði arasýnda
ilk üniversite yýllarýmýzda
bir gösteri sýrasýnda patlayan bombayla
kaybettik süleymaný...
rýfat parmaklarýný arýyordu
bende topluyordum geride kalan bedenini
sanki geri gelicekya herþey
ilk o zaman çocuk kalmak istedim
ama olmadý geriye dönemedim...
aðlayarak arkasýndan süleymanýn geçti bir kaç ay iþte...
düþünceler kemirip en hassas duygularý
feryadlarý çýkarýyordu aðzýmýzdan
küfürlü ve yarý çýplak olarak
ne ilkti süleyman ne de son olacaktý
þarapnellerin arasýndan bizlere gülerken
71 ve 80’de patlak verdi...
birileri sürüklüyor bizi durmuyor giden süleymanlar
ve durulmuyor giden yýllar

ikiye ayrýldý herþey...
biri vatan millet sakarya
diðeri ise özgürlük ve eþitlik adýna
adý birinin faþiþt diðeri ise komünist
ikiside tek bir dava uðruna aslýnda
ama kör olunca...
görülmüyor hiçbir þey...
önce düþüceleri aldýlar elimizden
sonra demirlerin arkasýnda
özgürlüðümüzü verdiler
çok sonra öðrendiðimde... eceliyle ölmemiþ rýfat
intihar etti diye söylemiþlerdi...
kendi ecelini yazacak kadar mert ve yürekliydi
iþkencelere dayanamamýþ çelimsiz bedeni
camdan aþaðý atmýþlar
kýrýlýp parçalanmýþ rýfatýn her yeri...

ufaktým ve ufacýktým...
keþke hep öyle kalaydým
annemin kollarýnda uyusaydým hep...
sonra süleyman ve rýfat gelseydi
gazoz kapaðý ve misketle geçseydi ömrümüz
ne olurdu sanki...

birazdan dar aðacýnýn yoluna gideceðim
demir kapýlar açýldý...
beyaz hakim yakayý geçirdiler boynumdan
kollarýmda gardiyanlar
doktor kontrolünden sonra saðlýklý bir þekilde
öldürecekler beni,
ilk önce nefesim kesilecek dar aðacýnda...
ayak uçlarýmdan boðazýma doðru hýzla yükselecek caným...
kendimi kaybedeceðim ortaya çýkacak gözlerimin aký
bedenim bi haber aklýmdan,
son nefesimde vereceðim özgürlüðümü...
benden aldýklarýný sananlara...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.