Evet, çökmekten korkuyorsun Korkuyorsun düþmekten Usulca yitmekten belki Hem öyle bir düþüþ olur ki Uzatýlan ellere bile kayýtsýz kalabilirsin Hem öyle bir çöküþ ki Ellerin uzanacaðý bile muallak Gözden uzak, çaresizce ve bitkin Belki de lanet okurken kaderine Uzanýverirsin bir kenara Onu seviyormusun, bu bile müphem Ve asla da anlayamayacaksýn Çünkü o kadar deðerli ki senin için umut Asla, bilinmezle deðiþ tokuþa Razý gelemez gönlün..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hannibal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.