Gelme artýk, Bu gece kýrdým bu askýn kalemini Sabah ezanlarýyla ugurladým idam sehpasýna Ve kendi ellerimle geçirdim ilmigi boynuna
Gelme artýk, Aç çakallar üþüþtü bu sevdanýn basýna Kanadý kýrýk bir kus gibi cakýldý topraða Bir ceylan gibi vuruldu pýnarýn basýnda
Gelme artýk, Sahipsiz bir bavul gibi unutuldun tren istasyonunda Kimsenin adýný anmadýðý bir köy gibi kaldýn dað basýnda Unutuldun iste aklýmý sende unutmuslugum gýbý
Gelme artýk, Benden geriye ne býraktýn ki ne bulacaksýn Senden kalan son külleri mi savuracaksýn rüzgarlara Yoksa can çekiþen yüregimin son parçasýný mý hançerleyeceksin
Gelme artýk dönme bana sevgili yar Çünkü Senden geriye kalan Karlar üzerinde sýmsýyah bir gelýnlýk Göðsümün ortasýnda sonsuz býr bosluk………….
Sosyal Medyada Paylaşın:
asi_07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.