Zor Günler

Zor günler geçiriyorum bu günlerde...
Dert, tasa, yokluk, ayrýlýk gýrla gelir de,
Hiç gülmez mi bu yüz olur mu bilinmezlerde...
Benim de kârým deðil mi gülmek
Deðil mi benim de hakkým
Neyim eksik neyim noksan
Ben ne yaptým?!
Çok muydu iki tebessüm bu yüze,
Sevmez mi hayat
Tanrý’yla mý problemliyiz neyiz böyle?
Bilmedim gülmek nedir,
Eðlenmek, hayatý yaþamak...
Hep üstüme geldi þarkýlar da mýsralarda,
Býrakmadý hiç beni yaparým kaçamak...
Söylenmemiþ cümleler týkýldý boðazýmda
Dökülmemiþ düþünceler saplandý yüreðime,
Neydi mesele ne fazla geldi bu bedene?
Aðýrsa yaþamak býrakýn çekip gideyim...
Fakat çektirmeyin bunca acýlarý
Aðlatmayýn artýk bir kere de güleyim...
Yaþamýþým yaþamamýþým böyle günleri neyleyim
Bir tebessüm bir gülücüðe hasret bu bedenim...!
Kahpe hayat vurma bu kadar býrak gideyim
Götüreyim geleni aðlasýn kalan yolumu yol edeyim
Sabahýmý geceme katýp aðlatma artýk gerçeði göreyim;
Söyle bana söyle nedir derdin bileyim ...!

Sosyal Medyada Paylaşın: