fındıkkabuğu

sahi
nerede býraktým yüzümü
bu gözler kimin
çiçeklerim nerde
nerden çýktý bu bitimsiz dikenler
parmaðýmda çevirdiðim tunç yüzük
yaþanmýþlýklarým
huysuzlanan kedim yalnýzlýk
ne zamandan beri ellerim yaprak



havada seðiren bezgin aðýrlýk



kayan onca sevi
düþ müydü hepsi



yetiþemiyor artýk Tanrý’nýn boyasýna eprimiþ fýrçam

yorgun renklerim soluk neftî







ah þu an bir fýndýk kabuðuna girsem ya
savursa rüzgar beni gönlünce þöyle dað bayýr
sonra bir aðacýn kavuðuna býraksa

soluklansam

soluðum orda tükense

belki çekirdek olurum

kim bilir











gönül gençyýlmaz

Sosyal Medyada Paylaşın: