Küflendim Usta. almadýn yýllardýr sazý eline! küskünlük yakýþýrmý, sana be usta. birgünden bir güne, halim sormadýn, yalnýzlýktan paslandým; küflendim usta.
sabah ezanlarýnda, kalkar yürürdün, bir iki çift laf edip gönül alýrdýn. hiç deðilse gelemezsen, haber salýrdýn; sormadýn hatýrýmý, küflendim usta.
teline dokununca, namelerin inlerdi, kimi gün hüzünlenir, kimi hasret ekerdi þimdi söylediðin sözler; þarký oldu dilimde, alýþmak zor sensizliðe, küflendim usta.
demiri tavýnda döveceksin! derdinya hani, kazýmýþým yüreðime, verdiðin öðütleri, herzaman sevgini kat! diyen sen deðilmiydin; köþelerde sevgisiz küflendim usta.
son bir defa öpeyim, nasýrlý ellerini, unuturmuyum seni, senin eserlerini. nerden çýkardýn bilmem habersizce gitmeyi, bütün sevenlerin gibi, özledim,gönlüm yasta, varlýðýný bileyim; küflendim usta.
eski çamlar bardak oldu, derlerya hani! vallahi yalan. mum yakýp arasam , senin gibi bulamam. þimdi deðiþti herþey, doðrular oldu yalan. kime inanayým’ki! ben þaþtým usta, dýþarýya çýkmadým; hep seni sayýkladým; mahzendeyim sanki sensiz; küflendim usta.
duygularýn þairi boyabatlý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet sancak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.