Biber Yeşili Hüzün

BÝBER YEÞÝLÝ HÜZÜN

Ey benim kalp kabuðumu çatlatan sevgili
Saçlarýmýzý daðýtýrken ayný rüzgarlar
Sen Binboða’larýn ardýnda olsan
Kýsraðýný kaybeden bir Türkmen atý olur
Deli taylar gibi arardým körkütük yüreðimle.
Boz ardýçlý yaylalarýn hüznü dolardý içime
Seni sorardým Seyhan nehrinin yataklarýna.

Ýzlerini sürsem dumaný hýrçýn Aladað’ýn eteðinde
Beni sana götürmeye gelir bulutlar
Seni sorardým poyrazla esen sesine
Gülen yüzler mevsiminde
Cemreler badem çiçeði tadýnda.

Mor koyunlara yalattýðýn ellerini öpsem
Aðaçlar rüzgârýný nasýl bekliyorsa
Seni öyle beklerdim.
Babil kulesine koysalar
Kapýkulu gibi ömür nöbetini tutardým
Ciðerimi sapýndan vururken ince hüzünler
Yanýk bir özlem kopardý yüzümde.

Geceye serpilirken ay ýþýðý
Ayaklanan aklýmý güzergahýndan çýkaran
Sesine türkülerim kanatlanýr.
Biber yeþili hüzün tütsülemiþler Uzun yayla kýrsalýna
Kader rüzgarýnda yaralý bir zaman.
Kanatlarý manzara resimleriyle bezenmiþ
Kýr çiçeklerini öpen kelebekler gördüm.

Eðer seni bulamazsam iðde kokan
Afþar otlaðý Pýnarbaþýnda
Yürek yamaçlarým çöker yüzüme doðru
Kopar yaþama kafa tutan ruhum
Beni yutar dipsiz kuyular.

Aklýmda kalmasa da yüzün
Gün olur, mor navruzlu bir günde
Seni bulurum.
Gel gör ki
Ömür bitmiþ olur
Eylül dargýnlýðý içime dalar.

Ali Akdemir
28 Nisan 2002
Kayseri
Sosyal Medyada Paylaşın: